شما میتوانید در ادامه با نکاتی برای مهاجرت به استرالیا آشنا بشوید.

نحوه برگزاری انتخابات

انتخابات فدرال بایستی طبق قانون حداقل هر 5 سال انجام شود، گرچه قبل از پایان دوره، برگزاری انتخابات امکان پذیر می باشد. تعیین روز قطعی انتخابات بر عهده نخست وزیر است. انتخابات ایالتی همانند انتخابات فدرال و با همان شرایط انجام می گیرند. انتخابات محلی یا شهری نیز به همین صورت می باشد. ولی جناح های سیاسی به صورت رسمی شرکت نمی کنند. مدت زمان بین هر انتخابات شهرداری 2 تا 3 سال است.

برای رأی دادن در انتخابات فدرال، شخص باید شهروند کانادا بوده و حداقل 18 سال داشته باشد. برای انتخابات ایالتی یا داخلی، سن بسته به شرایط ممکن است، متفاوت باشد. برای تمام ساختارهای دولتی (اعم از فدرال، ایالتی،محلی) شخص رأی دهنده باید مدت زمان معینی را در منطقه رأی گیری، زندگی کرده باشد.

قانون و ساختار قضایی کانادا

قوانین قضایی کانادا از نظام حقوقی انگلیس به قانون عرف گرفته شده که طی سالیان برای جامعه کانادا سازگار گردیده است. حقوق قضایی و مدنی ایالت کبک فرانسوی نشین بر مبنای حقوق مدنی فرانسه شکل گرفته است.

ایالت های کانادا هر یک قوانین و آیین دادرسی مدنی خاص خود را دارند و هر چند بر کل سرزمین کانادا قوانین کلی قضایی و مدنی دولت فدرال حاکم است، اما در بسیاری از موارد به خصوص در حقوق مدنی هر ایالت ویژگی ها و خصوصیات خاص منطقه ای آن منطقه، حکم فرما می باشد. قوانین مدنی کانادا توسط مقامات ایالتی و آیین نامه های شهرداری تدوین می گردند. قوانینی که توسط پارلمان فدرال تصویب می شود، مشمول کل کشور است، و قوانینی که توسط مجلس قانون گذاری ایالت ها وضع می گردد، در حدود حوزه قضایی همان ایالت رواج و قابلیت اجرایی دارد. در این میان هر چند در مواردی ممکن است قوانین ایالتی با قوانین فدرال اختلافی داشته باشند، اما ساختار اصلی حقوقِ جزایی کانادا که توسط مجلس قانون گذاری فدرال وضع می گردد، برای کل کشور یکسان است.

براساس قانون اساسی کانادا، در ساختار حکومتی این کشور تفکیک قوا وجود دارد. به همین جهت قوه قضاییه و قضاوت، اجباری به پاسخگویی در برابر پارلمان یا قوه مجریه ندارند. بر همین اساس قضاوت ایالتی یا فدرال را نمی توان به خاطر عملی یا سخنی که به اقتضای کار قضایی صورت گرفته، تحت تعقیب قرار داد. همچنین بر اساس قانون اساسی عزل قاضی فدرال یا ایالتی تنها به پیشنهاد فرماندار کل و تصویب هر دو مجلس سنا و عوام امکان پذیر است.

سیستم قضایی کانادا، نقش مهمی در معرفی قوانین این کشور بازی می‌کند و قدرت لغو قوانین مغایر با قانون اساسی را داراست. دادگاه عالی این کشور، بالاترین مرجع قضایی کشور است و توسط قاضی ارشد مادام‌ها نوربل رایت، ریاست می‌شود. ۹ عضو آن توسط فرماندار کل کانادا به پیشنهاد نخست وزیر انتخاب می‌شوند. دادگاه عالی کانادا در اتاوا در غرب پارلمان قوانین در همه جا، به جز کبک که در آنجا قانون مدنی در نظام قضایی حکم فرماست، اجرا می‌شود.

دادگاه عالی کانادا

تمامی قضات در سطح عالی و استینافی (استانی) توسط فرماندار، به پیشنهاد نخست وزیر و وزیر امور قضایی، بعد از مشورت با سازمان های قانونی غیردولتی منصوب می‌شوند. اعضای کابینه فدرال، دادگاه های عالی در سطح استانی و کشوری را انتخاب می‌کنند و پست های قضایی در سطح استانی و کشوری، توسط دیگر دولتمردان، انتخاب می‌شوند. قوانین مربوط به جرم و جنایت منحصرا در اختیار مسئولین فدرال است و در سرتاسر کانادا یکی است. سازمان های اجرای قوانین، مثل دادگاه های جنایی، در هر استان به عهده یک فرد است، اما در مناطق روستایی، نظارت بر عهده پلیس سواره نظام سلطنتی فدرال است.

احزاب کانادا

در کانادا پنج حزب سیاسی فعالن که یکی از اونها هنوز در مجلس نماینده ای نداره و یکی دیگه هم در سطح فدرال فعال نیست.

حزب Conservative

در حال حاضر حزب حاکم کانادا Conservative نام دارد که از فوریه 2006 حکومت کانادا را به عهده دارد. این حزب در اصل از ادغام دو حزب Progressive Conservative و Canadian Alliance در سال 2003 به وجود آمده است. رهبر این حزب آقای استفن هارپر، نخست وزیر کاناداست.

دیوید جانسون، فرماندارکل - استفن هارپر نخست وزیر

دیدگاه این حزب بیشتر محافظه کارانه و نزدیک به دیدگاه های حزب جمهوری خواه آمریکاست (بخصوص در حوزه سیاستهای خارجی). به همین دلیل هم خیلی از مهاجران، طرفدار این حزب نیستند. نقطه قوت این حزب بیش از همه در استان های مرکزی کانادا و همین طور شهرهای کوچک است.

حزب لیبرال

دومین حزب کانادا از نظر تعداد نمایندگان در مجلس، حزب لیبرال است. افکار این حزب تا حدود زیادی به خطی مشی حزب دموکرات آمریکا نزدیک است. در سیاست گذاری های این حزب، دین و سنت کوچکترین جایی ندارد و طرفدار خدمات عمومی نظیر خدمات پزشکی رایگان هستند. بیشتر مهاجران طرفدار این حزب بوده چرا که نظر مثبت تری نسبت به پدیده مهاجرت و حمایت از مهاجران دارند. یکی از افتخارات حزب لیبرال تبدیل کردن کسر بودجه دولت کانادا به اضافه بودجه بوده است. این حزب که قدیمی ترین حزب کانادا در سطح فدرال است از سال 1993 تا 2006 حکومت کانادا را به عهده داشته است. در حال حاضر رهبر موقت حزب لیبرال، مایکل ایگنتیف است.

حزب نیو دموکرات

این حزب چپ گراترین حزب کانادا و بیش از همه طرفدار حقوق کارگران است و افکار این حزب تا حدود زیادی به حزب کارگر انگلیس نزدیک می باشد. این حزب سومین حزب فدرال است که در مجلس نماینده دارد. در ضمن اصول فکری این حزب به سوسیالیسم نیز نزدیک (حمایت از قشر کارگر، خدمات رایگان برای عموم مردم، حمایت از خانواده های بی بضاعت و ...) می باشد. رهبر این حزب آقای جک لیتون است

حزب سبز

این حزب گرچه یک حزب فدرال محسوب می شود ولی تا امروز موفق نشده نماینده ای به مجلس بفرستد. گرچه این حزب ساختارش بر اساس مسایل زیست محیطی بنا شده اما این روزها مساله سیاستگذاری های خارج از مسایل زیست محیطی را هم بطور جدی مد نظر قرار داده است. رهبر این حزب خانم الیزابت می از دوستان خانوادگی آقای بیل کلینگتون رئیس جمهور سابق آمریکاست. خیلی از مردم کانادا و بخصوص قشر جوان برای افکار این خانم و حزبش احترام قائل هستند گرچه هنوز سطح طرفداری در حدی نیست که این حزب کرسی مجلس داشته باشد.

حزب بلاک کبکوا

محدوده عملکرد این حزب به استان کبک ختم می شود. این حزب در واقع یک حزب جدائی طلبانه است. علی رغم محدود بودن این حزب به کبک، تعداد نماینده هایش در مجلس کانادا بیشتر از نمایندگان نیودموکرات است. این حزب خواهان این است که کبک از کانادا جدا شود ولی روابطش با کانادا مثل کشورهای اروپایی و اتحادیه اروپا باقی بمان. رهبر این حزب آقای ژیل دوسپ است که طرفدارهای زیادی در کبک دارد.

سیاست خارجی

کانادا ارتباطات نزدیکی با ایالات متحده دارد که گسترده‌ترین مرز بدون دفاع (حصار) و مشارکت در برخی از مبارزات و رزمایش های نظامی را با این کشور دارد و نیز این دو کشور بزرگ‌ترین شریک تجاری هم هستند. کانادا همچنین ارتباطات طولانی و تاریخی با فرانسه و بریتانیا، دو قدرت امپراتوری که در گذشته روی دستاوردهای این کشور، بسیار تأثیرگذار بودند، دارد. این ارتباطات با عضو شدن این کشور در سازمان رفاه عمومی ملت ها و La Francophonie، با دیگر کشورهایی که سابق بر این جزء امپراتوری بریتانیا و فرانسه بودند، گسترش یافت.

در سال ۱۹۹۰، کانادا به سازمان ایالت های آمریکایی پیوست و میزبان انجمن عمومی OAS در ویندسور، در ژوئن ۲۰۰۰ شد. کانادا به دنبال گسترده تر کردن روابط اقتصادی با کشورهای حاشیه اقیانوس آرام، از طریق عضو شدن در بازار مشارکت اقتصادی کشورهای حاشیه اقیانوس آرام – آسیا (APEC)، است.

طی ۶۰ سال گذشته، کانادا طرفدار سیاست چند جانبه بوده و تلاش های بسیاری را برای حل مسائل جهانی در مشارکت با دیگر کشورها داشته‌است. این مسأله به وضوح در بحران سوئز سال ۱۹۵۶، زمانی که لستر پییرسون، تنش های بوجود آمده را با پیشنهاد تلاش برای ادامه صلح و ورود نیروهای حافظ صلح سازمان ملل، آرام کرد، به چشم می‌خورد.

با این روح همکاری، کانادا سعی کرد نقش راهبر خود را در سازمان ملل در ادامه تلاش های مربوط به برقراری صلح سازمان ملل ایفا کند؛ که تا سال ۱۹۸۹، ۵۰ هیأت اعزامی برای تلاش در مورد استقرار صلح با همکاری نیروهای حافظ صلح، به دیگر کشورها فرستاده ‌است. مشارکت این کشور با نیروهای حافظ صلح، در سالهای اولیه آغاز قرن ۲۱ تا حدی کاهش یافت. اگرچه سیاست خارجه این کشور تا حدی شبیه به آمریکاست اما همواره در تلاش است تا حتی الامکان از سیاست های خارجی ایالات متحده در زمینه‌هایی مثل ارتباطات تجاری و دیپلماتیک با کوبا مستقل باشد.

نیروهای مسلح کانادا

کانادا به عنوان عضو اصلی ناتو (سازمان اتحاد کشورهای آتلانتیک شمالی)، اکنون حدود ۲۶۰۰۰ نیروی ذخیره ارتش و ۶۴۰۰۰ نیروی ثابت دارد. نیروهای متحد ارتش کانادا، شامل نیروهای زمینی ارتش، نیروهای دریایی کانادا و نیروهای هوایی هستند. تجهیزات اصلی این نیروها، شامل ۱۴۰۰ وسیله نقلیه جنگی زره پوش، ۳۴ کشتی جنگی و۸۶۱ هواپیمای جنگی است. علاوه بر این که این کشور در جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم و جنگ کره، شرکت مهمی داشته، با این وجود از سال ۱۹۵۰ نیروهای خود را در قالب هیأت‌های بین‌المللی زیر نظر ناتو و سازمان ملل، از جمله هیأت های حافظ صلح، هیأت های اعزامی مختلف به یوگسلاوی سابق و حمایت از نیروهای ائتلاف در جنگ اول خلیج فارس به کشورهای مختلفی فرستاده ‌است. از سال ۲۰۰۱، کانادا نیروهای خود را برای کمک به ایالات متحده در جنگ با افغانستان در قالب نیروهای حافظ امنیت بین‌المللی به فرماندهی ناتو و نیروهای تحت اختیار سازمان فرستاد.

گروه امداد (واکنش سریع) فجایع و بلایای کانادا (DART) در دو سال گذشته، تاکنون در دو عملیات مهم شرکت داشته ‌است. این تیم با ۲۰۰ عضو، پس از عملیات نجات پس از وقوع زلزله کشمیر در دسامبر ۲۰۰۴ در آسیای جنوبی، در حادثه توفان کاترینا در سپتامبر ۲۰۰۵، شرکت داشتند.

برای زندگی در شهر های استرالیا باید با نکاتی برای مهاجرت به این کشور آشنا شوید.